ตอน 72
โถงทางเดินหน้าห้องน้ำ
แสงไฟสลัวสะท้อนเงาคนผ่านไปมา ยูจินก้าวช้าๆ แทบไม่ตรงทาง ร่างเล็กเอนไปซ้ายทีขวาที
วาคินเดินตามหลัง มือใหญ่ยกค้างคอยประคอง แต่ก็ยังพยายามไม่แตะต้อง
ยูจินเดินไปพลางบ่นไป เสียงเบาแต่ฟังออกชัด
“บ้าไปแล้วแน่ๆ … เราคงคิดถึงเขามากจนเพ้อ ว่าเขามาจูบจริงๆ … หายไปกี่วันแล้วนะ? ไม่ส่งข่าว ไม่ตอบแชทสักคำ…”
เธอหัวเราะขื่นๆ ร่างเล็กโซเซไปข้างหน้าเหมือนคนคุยกับตัวเอง
วาคินเดินตามหลังเงียบๆ มุมปากยกยิ้มขำไม่หุบ ดวงตาคมมองแผ่นหลังเล็กๆ ที่กำลังเพ้อหาเขาไม่ละสายตา
ตามทางเดิน สาวๆ หลายคนหยุดชะงัก หันมองร่างสูงที่เดินผ่าน ออร่าความหล่อบาดตาแทบทำให้หัวใจละลาย
เสียงซุบซิบดังตามหลัง
“โห… หล่อโคตร!”
“มีแฟนหรือยังคะ ขอควงซักคืนได้มั้ยเนี่ย?”
จนเมื่อยูจินผลักประตูเข้าไปในห้องน้ำ วาคินก้าวไปยืนพิงผนังไขว้ขายาวๆ รออยู่หน้าประตูอย่างใจเย็น
กลุ่มสาวๆ รีบกรูเข้ามาหา เขาเพียงแค่ยก
