รถยนต์เมอร์ซิเดสเบนซ์คันหรูเลี้ยวเข้ามายังบ้านพฤกษาศิริตอนราวหนึ่งทุ่ม เพียงแค่รถจอดสนิทที่หน้ามุขของบ้าน เสียงเล็กๆ ก็นำมาก่อนที่จะเห็นเจ้าตัวเสียอีก
“พ่อขา แม่ขา” น้องเรเน่ที่อาบน้ำใส่ชุดนอนน่ารักรอพ่อกับแม่วิ่งมาที่หน้าประตูอย่างดีใจ เพราะไม่ได้เจอพ่อกับแม่มาทั้งวัน เมื่อบิดาเดินขึ้นบันไดมาหนูน้อยก็โผเข้ากอดทันที
“ไงคะ ลูกสาวคนเก่งของพ่อ วันนี้ดื้อกับคุณย่าหรือเปล่า” จิรายุถามพร้อมหอมแก้มลูกสาวฟอดใหญ่
“ไม่ดื้อค่ะ”
“คุณพ่อมีขนมมาฝากเรเน่ไหมคะ”
“มีสิคะ เดี๋ยวเรากลับไปทานที่บ้านกันเนอะ”
“โอเคค่ะ”
“บ๊ายบาย คุณปู่คุณย่าก่อนสิคะลูก” ลลิตาบอกลูกสาวหนูน้อยก็ทำตามอย่างว่าง่าย
“พวกเรากลับก่อนนะครับคุณพ่อ คุณแม่” จิรายุกล่าวลาบิดามารดาและสบตาพวกท่านอย่างรู้กันว่าภารกิจที่แอบรับปากไว้จะสำเร็จในไม่ช้า ชายหนุ่มจัดการวางลูกสาวไว้ในคาร์ซีท โดยมีลลิตาย้ายมานั่งข้างๆ ลูกที่เบาะหลังแล้วสามคนพ่อแม่
