สองสามวันแล้วที่รวิสรารู้สึกว่าบ้านหลังนี้น่าจะมีงานใหญ่ เธอเห็นคนงานในบ้านเริ่มปรับปรุงสถานที่ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นการตกแต่งและทำความสะอาดเสียมากกว่า แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยุ่งวุ่นวายกับการทำงานกันจนหัวหมุน เธอเห็นป้าจางคอยสั่งการด้วยน้ำเสียงอันดังใส่บรรดาสาวๆ ในบ้าน กระทั่งเสี่ยวหงเองยังถูกเกณฑ์ไปทำงานไม่ค่อยว่างมาอยู่เป็นเพื่อนเธอเหมือนเดิม รวิสราเห็นอย่างนั้นเลยหมกตัวอยู่แต่ในห้องนอน หรือไม่ก็ห้องสมุด ด้วยไม่อยากทำตัวเกะกะรบกวนคนกำลังทำงาน ได้ยินแว่วๆ ว่าเป็นงานฉลองอะไรสักอย่างที่หญิงสาวยังหาคนมาอธิบายให้เธอฟังไม่ได้
พอวันงานมาถึง ในตอนเช้าเสี่ยวหงเอาอาหารเข้ามาให้เธอ ขณะที่เธอกำลังทานอาหารใกล้จะหมด เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น รวิสรายังไม่ทันอนุญาตด้วยซ้ำ ประตูก็เปิดออก เป็นคนที่เธอไม่คิดว่าเขาจะปรากฏตัวที่นี่
หลี่หานเฟิงในชุดแบล็กไท ดูเป็นทางการและเรียบร้อยกว่าทุกๆ วันก้าวเข้ามาจ้องมองเธ
