ตอนนี้เทียนหลงกับหนิงเหอนั่งกันอยู่เพียงลำพังภายในคลับชั้นใต้ดินภายในกาสิโน หลังจากที่เทียนหลงบอกรวิสราให้พักผ่อนต่อ ส่วนเขาต้องออกไปทำงาน แม้ว่าสุดท้ายแล้วในยามนี้ นัดช่วงบ่ายของเขากับพวกซานวาริโนจะถูกยกเลิกไปแล้วก็ตามที หนิงเหอเลยชักชวนคนที่มีศักดิ์เป็นน้องชายของตนเองให้มาที่นี่
“นายคิดจะทำอย่างที่พูดจริงๆ เหรอ?” หนิงเหอเอ่ยถาม เมื่อทั้งคู่นั่งเงียบๆ ด้วยกันอยู่พักใหญ่
ไม่ต้องมีใครพูดอะไร ทั้งสองต่างรู้แก่ใจดีว่าหนิงเหอหมายถึงเรื่องอะไร
“หึ…”
เทียนหลงไม่พูดอะไร แต่แค่นั้นก็มากพอที่จะทำให้หนิงเหอรู้ดีว่าคำตอบของเทียนหลงจะเป็นไปในทิศทางใด มือซ้ายผู้ควบคุมชิงหลงในโลกเบื้องหลังก็พลันถอนหายใจยาว ก่อนจะบอกแก่คนที่มีสถานะเป็นนายและน้องชาย
ทว่ายังไม่ทันพูดอะไรเทียนหลงก็หันมามองเขาขวับ สายตาคล้ายกับจะข่มขู่อยู่ในทีว่าห้ามเขายุ่งกับรวิสรา “ฉันบอกไว้ก่อนนะว่า...”
หนิงเหอหัวเราะขำ เทียนหลงไม่
