“ต้องขอโทษท่านเฟิงกุ้ยด้วยนะครับที่เชิญมากะทันหันแบบนี้...”
ลั่วหมิงซีออกตัวก่อนพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าตัวเหยียดออกจนดูคล้ายจะเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเจ้าพ่อแห่งไป๋หู่ เขาผายมือเชิญเฟิงกุ้ยให้นั่งลงเมื่อชายชราทรุดลงนั่งตรงกันข้ามกับตนเองแล้ว ลั่วหมิงซีจึงทรุดนั่งลงตามอีกฝ่าย
หลังจากทราบข่าวการถอนหมั้นระหว่างหลงเทียนหลงกับเฟิงลี่เซียนแล้ว กว่าจะหาทางเชิญตาเฒ่าเฟิงและนัดอีกฝ่ายออกมาเจอกันได้ในวันนี้ ตาแก่นี่ก็ใช้เวลาเล่นตัวถึงสามวัน นี่ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีแผนการที่ต้องใช้สอยตาเฒ่านี่ หมิงซีไม่คิดจะเสียเวลาใส่ใจตาแก่หัวดื้ออย่างเฟิงกุ้ยเด็ดขาด!
ไม่ใช่แต่เฉพาะเฟิงกุ้ยหรอกนะที่ไม่ชอบเขา...เขาก็ไม่ชอบตาแก่นี่เหมือนกันนั่นแหละ! สมควรแล้วที่จูเชว่จะตกต่ำเพราะการปกครองอันไร้ฝีมือของตาเฒ่านี่แหละ
“คุณชายลั่วมีอะไรจะพูดคุยกับคนแก่อย่างฉันหรือ?” เฟิงกุ้ยย้อนถาม คนรุ่นลูกแล้วพ่นลมหายใจออกมาทางจมูกแรงๆ พ
