รวิสราที่บัดนี้ถูกแก้มัดก่อนที่เธอจะปลดพันธนาการได้ ก็ถูกคนพวกนั้นลากเข้ามาหยุดอยู่ต่อหน้าผู้ชายคนหนึ่งในสภาพที่ยับเยิน เธอถูกพวกเขาทรมานจนอยู่ในสภาพที่ไม่รับรู้อะไร ศีรษะที่แตกและเปียกชุ่มไปด้วยเลือดนั้นแห้งกรังจับกับเส้นผมเป็นกลุ่มก้อน แขนขามีรอยถลอกเพราะตอนที่พวกเขาพาเธอมานั้นไม่ได้ทะนุถนอมเธอสักนิด จับโยนได้ก็โยนจนเธอได้แผลเพราะครูดกับพื้นคอนกรีตอยู่หลายหน และแผนใหญ่ที่สุดก็คือแผลที่ขมับแตกนี่แหละ
หลังจากรู้สึกตัว รวิสราที่ถูกมัดจนแน่นหนาก็ได้รับอิสรภาพ พวกเขาพาเธอมาโยนลงตรงหน้าชายสูงวัยคนหนึ่ง เธอออกจะคุ้นหน้าเขา แต่…จำไม่ได้ว่าเขาคือใคร
“คุณเป็นใคร?!”
หญิงสาวกระชากถามเขาเสียงห้วน มองชายสูงวัยตรงหน้าอย่างหวาดระแวง
เฟิงกุ้ยมองผู้หญิงที่เป็น ‘จุดอ่อน’ ของหลงเทียนหลงด้วยสายตาสมเพชอีกฝ่าย ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะมัดใจ ‘มังกร’ ตนนั้นได้! เธอไม่เห็นมีอะไรดีสักอย่าง สู้เฟิงลี่เซียนลู
