“ขอบคุณมากๆ นะคะพี่นนท์” มะปรางไหว้เขาอย่างอ่อนน้อม
“ไหนเล่ามาสิครับ มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” รัชชานนท์ออกรถหันมายิ้มนิดหน่อยให้เด็กสาว ก่อนจะขับรถออกไปเรื่อยๆ อย่างไม่รีบร้อน การจราจรที่ติดขัดพอสมควรเนื่องจากเป็นช่วงเลิกงาน
“ค่ะ... คือมะปราง” แล้วมะปรางก็เล่าให้รัชชานนท์ฟัง แต่ไม่ได้เล่าทั้งหมด โดยเฉพาะเรื่องที่เธอมีปัญหากับชัชวินทร์ อันนั้นมันเป็นเรื่องส่วนตัว เธอเล่าให้ฟังเฉพาะว่าเป็นหนี้การะเกดก็เลยมาทำงานใช้หนี้ที่ห้างของชัชวินทร์และพักอยู่กับเขา
“แล้วทำไมวันนี้ไอ้ชาร์ลมันถึงปล่อยให้กลับเองล่ะครับ”
“เอ่อ... คุณชาร์ลยังทำงานไม่เสร็จน่ะค่ะ ก็เลยกลับมาก่อน”
“กลับมาก่อนแล้วหลงแบบนี้ไม่ดีนะครับ”
“ค่ะ ขอโทษนะคะที่ต้องรบกวนพี่นนท์”
“ไม่ได้รบกวนหรอกครับ แต่ขึ้นรถพี่มาแล้ว ไปกินข้าวเป็นเพื่อนพี่ก่อนแล้วกัน แล้วเดี๋ยวพี่ไปส่ง พักกับไอ้ชาร์ลแถวไหนครับ” รัชชานนท์พูดอย่างใจดี
“อยู่ไม่ไกลจา
