“กูกล้า มึงก็รู้ว่ากูก็บ้าเหมือนมึง มึงได้ยินหรือเปล่า ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก มึงเอาแต่เมา ถ้าหมาตัวอื่นคาบไปแดก กูจะสมน้ำหน้า หัวเราะมึงให้ฟันร่วง ไอ้พี่บ้า”
“เดี๋ยวก่อน” เดรกชะงักเมื่อได้ยินเสียงพี่ชาย ค่อยยังชั่วหน่อยที่มันเริ่มคิดได้
“อะไร”
“บอกให้มอร์แกนกับเดวิดเตรียมเครื่องบินด่วน”
“เออ... อยากได้ยินคำนี้มานานแล้ว ให้กูด่าทุกวัน มึงนี่บ้าหรือเปล่า” เดรกหัวเราะชอบใจ ก่อนจะออกไปสั่งสาวใช้ให้มาจัดการเก็บกวาดห้อง ทำแผล เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้พี่ชาย ตอนนี้ก็แค่ลุ้นให้พี่สะใภ้กลับมาเป็นเหมือนเดิม
“กูจะบอกอะไรมึงไว้อย่าง” รัชวินทร์ตบบ่าน้องชาย
“อะไร”
“กูยังไม่ได้เซ็นใบหย่า แก้วยังป็นเมียกูอยู่ กูฉีกใบหย่าทิ้งไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว”
“จะหย่าไม่หย่าไม่สำคัญหรอกโว้ย แค่กระดาษแผ่นเดียว ง้อให้สำเร็จก็แล้วกัน ฉันจะบอกแกอย่างหนึ่ง”
“อะไร” รัชวินทร์เลิกคิ้วมองหน้าน้องชายที่ขมวดมุ่นเข้าหาก
