เสียงกรีดร้องที่ดังขึ้นในบ้านทำให้ภูธรรีบวิ่งเข้าไปในบ้านโดยไม่คิด เพราะเป็นห่วงกลัวว่าธารจะเป็นอะไรไป
“ธารอะไร...เป็นอะไรหรือเปล่า” ภูธรวิ่งเข้ามาเห็นธารมิกาปีนขึ้นไปอยู่บนโต๊ะด้วยใบหน้าตื่นกลัวพร้อมชี้ไปยังมุมห้อง
“อย่าเข้ามางู” ธารมิกาเห็นทิวเขาวิ่งตามมาด้วยแม้จะกลัวแต่ก็ห่วงลูกด้วยเหมือนกัน
“รุ้งพาพี่เขาออกไป เดี๋ยวทางนี้พี่จัดการเอง” รุ้งรวีพาทิวเขาไปแอบมองอยู่ข้างนอก งูตัวใหญ่มากเป็นงูเหลือม
“งูเหยอ...ทำไมลุงภูไม่กลัว” ทิวเขาสงสัย แต่ก็ไม่ได้ตะโกนถาม ส่วนรุ้งรวีเรียกฉัตรชัยให้เข้ามาช่วยจับงูในบ้าน
ภูธรเห็นว่ามันกำลังเลื้อยไปทางธารมิกาแล้วเขาจึงคว้าเอาหัวงูเอาไว้จากนั้นฉัตรชัยนำมันใส่กระสอบนำไปปล่อยคืนสู่ธรรมชาติ
ภูธรเห็นธารมิกายังอยู่ในชุดนอนเขามองด้วยใบหน้าแดงเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปล้างมือที่ซิงค์ล้างมือในห้องน้ำใกล้ ๆ แล้วรีบพาเธอลงมาจากเคาน์เตอร์
ธารมิกาที่ยังตกใจไม่หาย
