สามวันต่อมา…
“ยินดีด้วยนะคะ ทางคุณหมอแจ้งว่า สามารถกลับบ้านได้แล้วค่ะ แต่จะต้องเข้ามาพบคุณหมอตามใบนัดนะคะ” เสียงพยาบาลสาวเดินเข้ามาเอ่ยบอกยังใบข้าวที่นั่งอยู่บนเตียงผู้ป่วย ซึ่งนภัสสร คมสัน เจนิส และลูกหว้าที่ยืนอยู่ก็ต่างแสดงท่าทีดีใจออกมา โดยเจ้าตัวเองก็รู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อยที่จะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว ทว่าเมื่อคิดไปถึงเรื่องค่าใช้จ่าย ดวงตากลมโตก็เหลือบไปมองยังทางครอบครัวของตัวเองด้วยความรู้สึกไม่ดี เพราะคิดว่ามันคงจะเยอะอยู่ไม่น้อย
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะใบข้าว” นภัสสรที่หันเห็นสีหน้าของลูกสาวเอ่ยถาม
“เรื่องค่าใช้จ่าย…” ริมฝีปากบางขยับเอ่ย ทำเอาคมสันยิ้มอย่างเข้าใจ
“ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวเรื่องนั่นลุงจัดการเอง”
“ขออนุญาตนะคะ ในเรื่องของค่าใช้จ่าย ได้ถูกชำระไว้ทั้งหมดแล้วโดยคุณชวินทร์ค่ะ” พยาบาลสาวผู้รับผิดชอบยิ้มบอกยังทุกคนที่ยืนอยู่ ทำเอานภัสสร คมสัน และใบข้าวชะงัก
“ชวินทร์…คือใครเห
