“พี่ไม่ทานเผ็ดเหรอคะ” เสียงใบข้าวเอ่ยถามยังร่างสูงที่นั่งอยู่ตรงข้ามหลังจากที่สังเกตเห็นรสชาติการกินของอีกคนที่ดูไม่แตะอะไรกับอาหารรสจัดเลย
“อืม” ไคลน์ก็พยักหน้าตอบกลับ ทำให้ใบข้าวพยักหน้ารับรู้ ก่อนที่ทั้งสองจะนั่งทานอาหารเช้าไปด้วยกันจนเสร็จ
“เดี๋ยวข้าวเก็บทำความสะอาดให้นะคะ” ใบข้าวยิ้มบอกพลางจัดการเก็บถ้วยชามเดินไปยังบริเวณโซนครัวเพื่อทำความสะอาดให้อย่างที่บอก ทว่าไคลน์ก็เดินเข้ามา
“ไม่ต้อง”
“ไม่เป็นไรค่ะ ข้าวทำได้ค่ะ ข้าวชอบทำ”
“ฉันจ้างคนทำอยู่ ไม่ต้อง” ไคลน์เอ่ยบอกอย่างไม่ยอม เช่นเดียวกับใบข้าวที่ก็ไม่คิดยอมเช่นกัน
“อยากทำค่ะ ให้ข้าวทำนะคะ ไม่งั้นข้าวไม่สบายใจแน่เลย ที่มารบกวนพี่ขนาดนี้” เรียวปากสีหวานเอ่ยพลางเงยหน้าขึ้นมองยังรุ่นพี่หนุ่มตาใสแป๋วบ่งบอกถึงความต้องการอยากทำให้ เจ้าของใบหน้าหล่อไร้ที่ติที่เห็นจึงชะงักนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะค่อย ๆ พยักหน้าตอบกลับอย่างยอมจำนนตามใจทุกอย
