“กลัวฉันเบื่อเธอเหรอ” วฤทธิ์อมยิ้ม เขารู้ว่าเธอเป็นพวกปากร้ายแต่ใจดี แม้จะชอบไล่ให้เขากลับ แต่พอเขาอ้อนนานๆ เข้าสุดท้ายก็ยอมตามใจเขาตลอดนั่นแหละ
“แล้วยังไม่เบื่อหรือไงล่ะ เราทำแบบนี้กันมาเป็นปีแล้วนะ”
“ไม่เห็นเบื่อสักนิด จะหนึ่งปี สองปีหรือสามปี หรือจะยี่สิบสามสิบปีก็ไม่เบื่อหรอก”
“หึ ปากหวานแบบนี้สินะ สาวๆ ถึงได้วิ่งตามเป็นพรวน”
“หึงล่ะสิ”
“ก็บอกแล้วไงว่าไม่หึง”
“แต่สีหน้าเธอมันฟ้องว่าหึงน้า...”
เขาเงยหน้าขึ้นมาแล้วจุ๊บแก้มนวลไปหนึ่งที ก่อนจะใช้สองมือโอบเอวคอดเอาไว้ แต่พอโอบไปโอบมา มือหนาก็เริ่มซุกซนขึ้นเรื่อยๆ เพราะมันเริ่มจะเลื้อยเข้าไปใต้ชายเสื้อยืดตัวหลวมแล้วก็เลยขึ้นไปถึงทรวงเต้าอวบอิ่มจนเธอต้องฟาดมือลงบนมือนั้นเต็มแรง
“อย่าซน ดูหนังอยู่”
เธอทำตาดุใส่แต่เขาก็ไม่คิดจะหยุด กลับยิ่งใช้จมูกซุกไซ้ไปที่ซอกคอหอมกรุ่นนั้นไปพร้อมกับมือซนที่เคลื่อนไหวรวดเร็วอยู่กับทรวงเต้าของเธอ แต่
