วิวาห์ลวงบ่วงหัวใจ : ไม่ลืมตัวตน...1

478 คำ

“ทำไมไม่ไปทานกับคุณคินล่ะ แม่เห็นคุณคินกำลังทานอยู่นี่นา” นางเบญเอ่ยถามด้วยความสงสัย หรือว่าความสัมพันธ์ระหว่างบุตรสาวของนางกับบุตรชายเจ้าของบ้านจะแย่จริงๆ “ไม่ล่ะค่ะ ปล่อยเขาทานไปเถอะค่ะ บัวอยากทานที่นี่ บัวจะได้ไม่ลืมว่าบัวมาจากไหน บัวเป็นใคร” บัวบุษยาบอกมารดาด้วยความน้อยใจ “อดทนเอาไว้นะลูก ในเมื่อเราได้เลือกทางเดินชีวิตของเราแล้ว เราก็ควรจะมีความสุขกับมัน แม่เชื่อว่าคนดีอย่างลูกสาวแม่จะต้องพบกับความสุขในชีวิตแน่ๆ” นางเบญเอ่ยออกมา ก่อนที่จะกอดร่างบางของบุตรสาวไว้ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้อยู่ในสายตาของอคิน ที่บังเอิญรับประทานอาหารเสร็จแล้วจะเดินออกไปที่โรงจอดรถพอดี เขายอมรับว่าเขาสงสาร แต่เขาก็ต้องทำใจแข็งเข้าไว้ เธอกับเขาไม่เหมาะกันด้วยฐานะชื่อเสียงวงศ์ตระกูล หากใครรู้ว่าเธอเป็นเพียงลูกคนรับใช้ที่บ้าน เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เขาต้องท่องเอาไว้ สิ่งที่เขาให้เธอได้ มีเพียงความสุขจากทางกายเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม