“ขอให้บัวเอาอยู่อย่างบัวบอกนะลูกนะ แม่อยากให้บัวมีความสุข” นางเบญยังไม่คลายกังวลกับเรื่องของบุตรสาว
“แน่นอนสิคะ แม่ไม่เชื่อใจลูกสาวคนนี้ของแม่เหรอคะ” บัวบุษยาเอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ ทั้งที่ในใจไม่มีความเชื่อมั่นนั้นอยู่เลย แต่เพื่อความสุขของมารดา ต่อให้เธอต้องเล่นละครมากกว่านี้เธอก็ยอม
“มามา มากินข้าวดีกว่า แม่ทำใข่เจียวกุ้งสับที่ลูกชอบ แล้วก็ผัดพริกแกงไก่ไว้ให้” นางเบญเอ่ยก่อนจะคลายอ้อมกอดจากบุตรสาว
“ของโปรดบัวทั้งสองอย่างเลย มื้อนี้บัวจะต้องเจริญอาหารมากๆ เลยค่ะ ขอเติมพลังหน่อยนะคะ เมื่อวานก็ยุ่งกับงานแต่งจนแทบไมได้ทานอะไร” บัวบุษยาเดินไปตักข้าวใส่จาน ส่วนมารดาของเธอนั้นก็แยกไปยกจานอาหารมาให้บุตรสาวรับประทาน
แม้ว่าจะรู้สึกตื้อๆ ยังไม่ค่อยอยากรับประทานอาหารเท่าใดนัก เธอก็ต้องรับประทาน เพื่อไม่ให้มารดาผิดสังเกต ส่วนนางเบญแม้จะพยายามเชื่อว่าบุตรสาวของตนเองจะเอาชนะใจอคินได้ แต่ด้วยความเป็นแ
