“ครับแม่ แล้วผมจะได้มองเห็นหน้าสวยๆ ของคุณแม่อีกครั้ง” อคินเอ่ยเยามารดา ซึ่งทำให้คุณหญิงวาดรีวีต้องผละออกจากอ้อมกอดของบุตรชายด้วยความหมั่นไส้
เมื่อให้กำลังใจกันเรียบร้อยแล้ว ร่างสูงก็ถูกนำตัวพาเข้าห้องผ่าตัด บัวบุษยาและคุณหญิงวาดระวีรออยู่ที่หน้าห้องผ่าตัดด้วยความเป็นห่วง สิ่งที่ผู้หญิงต่างวัยสองเฝ้าภาวนาเหมือนกัน นั่นก็คือขอให้การผ่าตัดครั้งนี้ผ่านไปด้วยดี และอคินกลับมามองเห็นอีกครั้ง
เวลาผ่านไปนานเท่าใดไม่รู้ ทั้งบัวบุษยาและคุณหญิงวาดระวีไม่ได้สนใจดู แต่ทั้งสองกลับจดจ้องไปที่ประตูห้องผ่าตัด เพื่อรอผลการผ่าตัดจากแพทย์เจ้าของไข้ ซึ่งกว่าที่แพทย์เจ้าของไข้จะออกมาจากห้องผ่าตัดก็กินเวลาหลายชั่วโมง แต่เมื่อแพทย์เจ้าของไข้ออกมา ทั้งสองคนก็ได้รับข่าวดี การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี และอีกไม่นานอคินจะกลับมามองเห็นเหมือนเดิม
เมื่อได้ยินเช่นนั้นบัวบุษยาก็รู้แล้วว่าถึงเวลาที่เธอจะต้องจากไปเสียที อคินจ
