“แม่บัวไปแล้ว แม่บัวคืนอิสระให้ลูก หลังจากลูกกลับมามองเห็นอีกครั้ง ลูกจะได้แต่งงานกับคนที่ลูกรัก ไม่ต้องทนอยู่กับคนที่แม่เลือกให้อย่างแม่บัวอีกต่อไป” คุณหญิงวาดระวีเอ่ยออกมาตามจริง
“ใครเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้ครับ” อคินเอ่ยถามด้วยความไม่พอใจ ตอนนี้การกลับไปมองเห็นของเขาแทบจะไม่สำคัญเลย สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาตอนนี้ก็คือการที่มีบัวบุษยาอยู่เคียงข้างเขามากกว่า
“แม่บัวเขาเป็นคนที่ขอออกไปเอง เพราะเขาไม่อยากให้ลูกทุกข์ใจที่ต้องอยู่กับเขา” คุณหญิงวาดระวีตอบตามจริง
“คิดเองเออเอง บ้าบอที่สุด” อคินเอ่ยออกมาเสียงเครียด เขากำลังโมโหคนตัวเล็กเป็นอย่างมาก นึกอยากจะทำก็ทำ ไม่ได้นึกถึงความรู้สึกของเขาเลยสัก
“แล้วคุณแม่รู้มั้ยครับว่าบัวเขาไปอยู่ที่ไหน” หลังจากตั้งสติได้ ชายหนุ่มก็เอ่ยถามมารดาออกไป
“รู้สิ ทำไมจะไม่รู้” คุณหญิงวาดระวีเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แน่นอนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ ท่านอาจจะไม่ต้
