เมื่อคำอวยพรจากผู้ใหญ่หลายต่อหลายคนเสร็จสิ้น ทั้งหมดก็พากันออกไปจากห้องหอของคู่บ่าวสาว นาทีที่เสียงประตูบานใหญ่ปิดลง บัวบุษยาก็หน้าซีดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว เธอไม่รู้ว่าเขาจะเอายังไงกับเธอ แต่เป็นไปได้เธอก็อยากต่างคนต่างอยู่ เธอไม่ต้องการตำแหน่งคุณผู้หญิงของบ้าน แต่เธอไม่อาจรู้ได้เลยว่าอคินรู้สึกยังไง และเขาคิดยังไงกับการแต่งงานครั้งนี้ เพราะตั้งแต่ก่อนที่เขาและเธอแต่งงานกัน เธอก็ไม่มีโอกาสได้คุยกับเขาเป็นการส่วนตัวแม้แต่นิด แต่มาวันนี้ สถานการณ์บางอย่างมันบังคับให้เธอต้องตกลงกับเขา
“คุณคินคะ บัวขอคุยเรื่องสถานะของเราทั้งคู่หน่อยค่ะ” บัวบุษยาเอ่ยถามออกมาทันทีที่เธอรวบรวมความกล้าออกมาได้
“ได้สิ ว่ามาเลย” ชายหนุ่มยกยิ้มเหยียด เขาไม่รู้ว่าเธอจะมาไม้ไหน เขาจึงปล่อยให้เธอได้พูดในสิ่งที่เธอคิดก่อน
“เราแต่งงานกันแต่ในนามเถอะค่ะ ถ้าวันไหนที่คุณคินพบคนที่ถูกใจ บัวจะหย่าให้ทันที” บัวบุษยาเอ่ยจริงจั
