“แม่ทำไมไม่สนใจผมแบบนั้นล่ะครับ” ภูชิตเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม เพราะว่าเขาแกล้งมารดาได้สำเร็จ ส่วนมารดาอย่างคุณภูชิตา ก็หันมามองหน้าบุตรชาย พร้อมทั้งส่ายหน้าน้อยๆ ด้วยความระอานั่นเอง
“คุณแม่คะ ยัยตัวเล็กหลับหรือยังคะ พิมเห็นว่าแกตาปรือตั้งนานแล้วค่ะ แต่พ่อแกไม่ยอมพาแกมานอนสักที ได้แต่อุ้มลูกเดินวนไปวนมาอยู่นั่นแหล่ะ” พิมพิชชาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม งานนี้หญิงสาวรีบบอกมารดาเขาทันที หวังให้ท่านปรามเขา เพราะว่าเขานั้นเต็มไปด้วยความน่าหมั่นไส้เหลือเกิน
“ทรมานหลานฉันไปอีก” คุณภูชิตาหันไปตำหนิบุตรชายเล็กน้อย ก่อนที่ท่านจะอุ้มหลานตัวน้อยลงไปวางที่เปลของเธอ ทันทีที่ท่านวางลงที่เปล เด็กน้อยก็ผวา แล้วก็ร้องไห้จ้าขึ้นมาทันที นั่นเป็นผลมาจากการที่บุตรชายของท่านอุ้มหลานสาวตัวน้อยจนติดมือแล้วจริงๆ นี่ขนาดหลับยังผวาแบบนี้ แม่อยากจะหยิกให้เนื้อเขียวจริงๆ กับความรักที่มันเกินไปที่บุตรชายมีต่อหลานสาวท่านนั่นเอง
