บริษัท พาราไดซ์ จำกัด
“น้องเน่ พี่ไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ” พี่นิด เลขาของพี่โยธาเอ่ยบอกฉัน
“โอเคค่ะ รีบมานะพี่ เผื่อท่านประธานเรียกหา” ฉันพูดกับพี่นิดอย่างติดเล่น
“แหม… ก็ท่านประธานมีเลขาคนโปรดอยู่แล้ว จะมาถามหาพี่ทำไมล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” พี่นิดตอบกลับพลางหัวเราะ ก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปเข้าห้องน้ำ
ฉันยิ้มขำกับคำพูดของพี่นิด ก่อนจะหันกลับมาจัดแฟ้มเอกสารบนโต๊ะ เสียงนาฬิกาแขวนผนังเดินเป็นจังหวะอย่างเงียบงัน สายตาฉันเหลือบมองประตูห้องทำงานของท่านประธานที่ปิดสนิท
ยังไม่ทันจะได้คิดอะไรต่อ เสียงเปิดประตูเบา ๆ ดังขึ้น
“ยังไม่ออกไปกินข้าวอีกเหรอเรา” เสียงทุ้มต่ำคุ้นหูดังขึ้นตามมา
ฉันเงยหน้าขึ้นทันที “อ้าว… พี่โยธา เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?”
เขายิ้มนิด ๆ พลางเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะ “สักพักแล้ว เห็นเรานั่งเหม่อก็เลยไม่อยากขัด”
ฉันรีบยิ้มกลบเกลื่อน “ไม่ได้เหม่อสักหน่อย กำลังเช็กเอกสารอยู่ค่ะ
