ลำเจียกขยับตัวเบาๆ พาตัวเองออกมาจากผืนผ้าห่มอุ่นและที่นอนนุ่ม หยีตารับลำแสงแรกจากดวงอาทิตย์ที่เริ่มสาดทอประกายสีส้มแดง แต้มแต่งฟ้าเบื้องทิศตะวันออกไกลๆ
หล่อนทอดสายตามองผ่านบานหน้าต่างของห้องนอน แลเห็นไอหมอกลางๆกระจายจางอยู่ภายนอก ครั้นแล้วจึงค่อยๆหยัดร่างลุกขึ้นจากเตียงนอน เตรียมตัวสำหรับการเดินทาง
จากนั้นไม่นาน สาวใช้ก็กุลีกุจอลากกระเป๋าสัมภาระใบเล็กออกมาจากห้องของลำเจียก หิ้วลงไปข้างล่าง ใส่เอาไว้ที่กระโปรงท้ายรถเก๋งซึ่งเถ้าแก่หวังเพิ่งซื้อให้เป็นของขวัญหลังวันแต่งงานได้ไม่นาน
ขณะขับรถออกมาจากอำเภอฝาง มุ่งมายังบ้านยายน้อมซึ่งตั้งอยู่ที่ชายขอบของอำเภอแม่แจ่ม
ระหว่างทางที่รถแล่นผ่านมา พลันสายตาของจำเจียกเหลือบไปเห็นร้านของฝาก ร้านเล็กๆ เรียงรายตลอดสองข้างทาง ทำให้นึกถึงคนที่รออยู่ปลายทางขึ้นมาทันที
ลำเจียกตัดสินใจชะลอรถ เลาะเลียบเข้าข้างทาง เลือกชื้อตะกร้าหวายเป็นของฝาก ตั้งใจจะเอ
