“แน่ใจเหรอว่าจะอยู่ที่นี่” เสียงทุ้มของคนตัวสูงเอ่ยถามฉันหลังจากที่ถือกระเป๋าเดินเข้ามาในห้องหอพักใหม่ของฉัน
“ค่ะ” ฉันก็พยักหน้าตอบกลับไป
“ความปลอดภัยไม่มี” พี่ดินพูดพร้อมกับมองหน้าฉัน
“พี่รู้ได้ยังไงว่าไม่ปลอดภัย”
“ดูก็รู้”
“...” ฉันก็ได้แต่ถอนหายใจหันไปมองหน้าพี่คินที่ยืนอยู่ ซึ่งพี่คินก็ยิ้มพยายามเอ่ยช่วย
“แถวนี้ไม่มืดมาก...” แต่ยังไม่ทันที่พี่คินจะพูดจบ
“แล้วไง ยามก็ไม่มี” ร่างสูงตอบกลับสีหน้านิ่งเรียบ
“ไม่มีก็ไม่เป็นไรค่ะ วีอยู่ได้” ฉันบอกออกไป ทำให้เจ้าของใบหน้าหล่อหันมามองหน้าฉัน
“แต่ฉันไม่อยากให้อยู่”
“พี่ดิน”
“...” คนตรงหน้าก็ไม่สนใจจะถือกระเป๋าฉันเดินกลับออกจากห้อง
หมับ! ฉันรีบเอื้อมมือไปจับกระเป๋าตัวเองไว้
“พี่จะเอาของวีไปไหน”
“ฉันไม่ให้อยู่”
“พี่ดิน” ฉันมองหน้าคนตัวสูงด้วยแววตาเอาเรื่อง ซึ่งเขาก็ไม่สนใจ
พึ่บ พี่คินจึงเอื้อมมือเข้ามาช่วย
“ให้น้องอยู่ไป มึงยอมไป
