“ขอบคุณนะคะ” เสียงฉันเอ่ยบอกอาจารย์สุณีหลังจากที่เราพูดคุยธุระเสร็จ ก่อนที่ฉันจะเดินลงไปยังด้านล่างของตึกคณะตัวเอง ซึ่งในขณะนั้นเอง...
“น้องวี” ก็มีเสียงใครบางคนดังขึ้นทำให้ฉันหันไปมองตามเสียง ก่อนจะชะงักไป
“พี่ฝ้าย”
“พี่ตามหาเราตั้งนานแน่ะ” คนตรงหน้าบอกฉัน ทำเอาฉันมองหน้าพี่เขาไปด้วยความงุนงง
“คะ?”
“คือพอดีพี่มีเรื่องต้องรบกวนเราอีกรอบหน่อยน่ะ เราจะสะดวกไหม”
“รบกวนอะไรเหรอคะ” ฉันถามออกไป
“คือทางมหาลัยจะเอาชุดพี่ไปส่งเข้าประกวดกับมหาลัยอื่น พี่เลยอยากจะมา...”
“คือว่าช่วงนี้วีเองก็มีงานที่ต้องจัดการเยอะเลยค่ะพี่ฝ้าย”
“งั้นเหรอ...” พี่ฝ้ายก็ตอบกลับมาเสียงเบา
“ขอโทษด้วยนะคะ” ฉันบอกออกไป
“อืม ไม่เป็นไรจ้ะ แค่นี้พี่ก็รบกวนเรามาเยอะแล้ว”
“ไม่เป็นไรค่ะ ช่วย ๆ กันนะคะ” ฉันเอ่ยบอก
“เรานี่ใจดีจริง ๆ ยังไงถ้าเปลี่ยนใจก็บอกพี่ได้นะ”
“ค่ะ” ฉันยิ้มตอบกลับ ก่อนที่พี่ฝ้ายจะโบกมือยิ้มเดินออกไ
