“เจ้าคือบุตรชายของข้า เหตุใดเจ้าจึงดื้อดึงนัก” ฮูโต๋ไม่คิดว่าทั้งยศตำแหน่งทรัพย์สมบัติ ไม่สามารถจูงใจบุรุษคนนี้ได้เลยหรือไง เห็นได้ชัดว่าจี้หยกนั้นคือของภรรยาของเขา
“จี้หยก!” ไห่มี่เฟิ่งตกใจกับความคิดของอ๋องถ่อยฮูโต๋มาก จี้หยกอันใดกัน นางใช้ดวงตาผู้หยั่งรู้อ่านความคิดของฝั่งตรงข้ามเพื่อหาทางหนี แต่ไม่คิดว่าจะเจอเข้ากับความประหลาดอย่างน่าสงสัย
“หากเจ้าไม่กลับเช่นนั้นเจ้าก็พานางเอาชีวิตมาทิ้งแล้ว” อ๋องฮูโต๋มองสตรีผู้นั้นแล้วก็ตัดใจ ต่อให้ใบหน้านางเหมือนลี่จื่ออิงมากก็ตาม แต่ก็คิดว่าคงเป็นสตรีใบหน้าคล้ายคลึงก็เป็นได้ หากมาหลอกล่อบุตรชายเขาให้หลงมัวเมาเขาก็ฆ่าหมดไม่ละเว้น
แน่นอนว่าความคิดของอ๋องถ่อยผู้นี้ไห่มี่เฟิ่งรับรู้หมด ภายในใจรู้สึกเดือดดาลเป็นอย่างมาก นางมองอ๋องฮูโต๋จนโกรธแทบควันออกหู จนลืมว่าต้องใจเย็นไปแล้ว
“ท่านมันอ๋องชั่ว ท่านคิดว่าเขาเป็นบุตรชาย แต่ท่านถึงกับลงมือวางยากับเข
