วันต่อมาหลังจากส่งเด็ก ๆ เข้าแข่งขันแยกเป็นสนามวัดเชาวน์ปัญญา เสี่ยวห่าวตอบคำถามได้อย่างคล่องแคล่วและเฉลียวฉลาดมาก สร้างความพึงพอใจให้กับกรรมการที่ตัดสินเป็นอย่างมาก การทดสอบนี้ไม่ใช่อาจารย์จากจี้ชวนเท่านั้น เพื่อความโปร่งใส ยิ่งทดสอบลึกขึ้นไป ก็เห็นแววของเสี่ยวห่าวที่มีอนาคตอาจได้เป็นถึงขุนนางใหญ่ แต่ละคนจึงพยายามถามหาถึงถิ่นกำเนิดของเขา สุดท้ายทุกคนต่างก็เพ่งมองไปยังสตรีใบหน้าหมดจรดผู้นั้น ที่เป็นญาติเพียงหนึ่งเดียวในที่นี้
“ท่านอ๋องเสด็จแล้ว!!!”
ยู่ถิงที่ฟังคำกำชับของท่านแม่มาแล้ว เมื่อได้รับการแจกกระดาษและพู่กันวาดภาพ นางก็เหลือบไปเห็นคนที่มากับอ๋องฮูโต๋แห่งจี้ชวน เขามีใบหน้าคล้ายท่านพ่อมากจริง ๆ ถึงท่านแม่จะบอกว่าไม่ใช่ท่านพ่อ แต่นางกลับคิดว่าใช่ไม่ผิดแน่ นางหันหน้าไปมองท่านแม่ ที่นั่งอยู่ด้านข้างปรากฏเห็นรอยยิ้มท่านแม่แล้ว นางก็พยักหน้ารับ
จากที่จะวาดทิวทัศน์อย่างที่ตั้งใจ กลับเ
