“แม่ของผมเป็นเมียน้อยพ่อ ตอนนั้นผมก็ไม่ค่อยรู้อะไรมาก รู้แค่ว่าแม่ของพี่ดรีมเค้าเสียใจมากที่รู้ว่าสามีตัวเองมีชู้ แต่พอท่านจะขอหย่า พ่อของพวกเราก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตอนที่ผมอายุห้าขวบ พอไม่มีพ่อแล้วแม่ผมก็ทิ้งผมไปแต่งงานใหม่ พี่ดรีมที่ตอนนั้นอายุสิบขวบก็ขอให้แม่ของเธอพาผมมาอยู่ด้วยกัน ผมรู้ว่าท่านเกลียดผมมาก แต่พี่ดรีมกลับดีกับผมมาตลอดเพราะเธออยากมีน้องชายมานานแล้ว พวกเราสามคนอยู่ด้วยกันที่บ้านนั้นได้อีกห้าปี ตอนที่พี่ดรีมอายุสิบห้า...แม่ของเธอก็หายไป...”
“หายไป? หมายถึงหายตัวไปเฉยๆ น่ะเหรอ”
“ครับ เสื้อผ้าทุกชิ้น ของใช้ทุกอย่างของท่านยังอยู่ครบ คืนนั้นหลังจากที่พวกเราเข้านอน พอตื่นขึ้นมาในตอนเช้าท่านก็หายออกไปจากบ้านแล้ว พี่ดรีมไปแจ้งตำรวจ แล้วก็พยายามตามหาท่านตลอด แต่ก็ไม่เคยได้ข่าวของท่านเลย”
เมธาวินถอนหายใจเฮือกก่อนจะนึกไปถึงเรื่องราวในอดีตอันแสนเศร้าของพวกเขา
“พอมั่นใจแล้วว่าท
