ณิชชามาคอยดูแลภูผาจนอาการบาดเจ็บของเขาหายดี ภูผาขอกลับมาดูแลงานที่รีสอร์ตดาวล้อมเดือนต่อ หญิงสาวจึงตามมาช่วยงานเขา ทั้งสองพักที่บ้านเดียวกัน โดยมีแม่บ้านมาทำงานบ้านในช่วงกลางวันในตอนเย็นก็กลับ ณิชชากับภูผาจึงอยู่ด้วยกันสองคนในช่วงค่ำ
“พี่ภูพักผ่อนนะคะ พรุ่งนี้นิดจะไปช่วยพี่ภูทำงาน”
ณิชชาบอกภูผาหลังจากรับประทานอาหารเย็น และช่วยพาเขามายังห้องนอนแล้ว เตรียมตัวกลับไปพักผ่อนในห้องของตัวเองบ้าง
“อยู่กับพี่ก่อนได้ไหม” ภูผาจับแขนหญิงสาวไม่ให้ลุกหนี
“พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าค่ะ พี่ภูต้องรีบนอน นิดก็จะนอนเหมือนกันเดี๋ยวตื่นสาย อ๊ะ!”
ณิชชาแกะมือเขาออกขยับจะลุก แต่อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อยกลับดึงเธอให้ล้มลงมา แล้วพลิกตัวขึ้นอยู่เหนือร่าง กักตัวเธอไว้ในวงแขนแข็งแรงนั้น ดวงตาคู่คมจ้องใบหน้างามด้วยแววตาพราวระยับ
“พี่ภูเล่นอะไร ปล่อยนะคะ”
ณิชชายันแผงอกกว้างเอาไว้ ใจเต้นแรงกับสายตาวาววามนั้น ตั้งแต่จดทะเ
