บทที่77

1907 คำ

“ว๊ายยย!!ลุงงงง จะพาหนูไปไหนเนี่ยปล่อยหนูลงเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นจะกัดให้หูขาดเลยด้วย ” ฉันพยายามดิ้นสุดแรงเกิดเมื่ออยู่ๆ อิตาลุงนี่ก็อุ้มฉันขึ้น หนำซ้ำยังทึกทักว่าฉันเป็นเมียตัวเอง ด่ะ....เดี๋ยวก่อนนะหรือว่า…... ม่ะ....ไม่จริงน่าาา พ่ะ พ่ะ….พี่ธาดามาอยู่ที่นี่ไงได้!! ฉันส่างเมาอย่างไม่น่าเชื่อหลังจากที่ถ่างตาดูดีๆ แล้วพบว่าคนที่จับฉันพาดบ่าออกมาจากร้าน คือใคร... “หายเมาแล้วหรอ ” น้ำเสียงนุ่มทุ้มฟังดูเผินๆเหมือนไม่มีอะไรแต่ทว่า......สายตาที่จ้องมาเพียงครู่เดียวนั้นกลับทำให้ฉันเสียวสันหลังวาบแตกซ่านเซ็น "ผัวตัวเอง" เป็นตาลุงแก่อีก ฉันจะโดนอะไรบ้างเนี่ยยย ตลอดทางที่นั่งมาพี่ธาดากลับไม่พูดหรือต่อว่าให้ฉันสักคำ บรรยากาศภายในรถมันอึดอัดจนฉันอยากจะร้องไห้ “ หิวข้าวจัง ” ฉันพึมพำด้วยเสียงที่ดังกว่าคนหิวทั่วไปแต่ว่าทุกอย่างยังคงตกอยู่ในความเงียบ “โอ๊ยยย แสบท้อง ” คราวนี้ฉันโอดครวญออกมา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม