“ดารา คุณจะรักเขามากกว่าผมไม่ได้นะ”
“อย่าไปเลยนะ”
“ผมรักคุณ”
เสียงพูดซ้ำๆ อยู่ใกล้ๆ หูพร้อมแรงดึงที่มือทำให้รัศมีดาราลืมตาตื่น แล้วหันไปมองคนที่นอนข้างๆ ที่เป็นต้นกำเนิดเสียง น้ำเงินกำลังฝันร้าย เขานอนสะบัดกายไปมาและมีเหงื่อซึมที่ข้างขมับ คนอื่นได้เห็นเข้าแล้วคงไม่อยากเชื่อที่เทพบุตรดำผู้เย่อหยิ่งและมีสายตาที่อ่านไม่ออกเสมอจะมีมุมอ่อนแอเช่นนี้ แต่รัศมีดารานั้นเคยเห็นเขาเป็นเช่นนี้มาก่อนและหัวใจไหวสะท้านรุนแรงเมื่อสัมผัสได้ว่าเขาอ่อนแอเพราะหล่อน... พี่อาร์ตพูดไม่ผิด ถึงแม้เขาจะไม่ยอมรับแต่การเล่นตัวของหล่อนมันทำให้แผลร้ายจากการสูญเสียที่เคยเกิดขึ้นของเขากลับมาเจ็บปวดอีกครั้ง
ทั้งๆ ที่หล่อนก็รักเขามาก รักจนเคยตั้งใจว่าหากเขาเลือกหล่อนจะยอมทุกอย่างแม้ว่าเขาไม่รัก... แต่เมื่อเขาย้อนกลับมาหาหล่อนก็เป็นหล่อนเองที่เดินหนีเขาไป คนที่เข้าใจยากที่สุดคงจะเป็นตัวหล่อนเอง...
รัศมีดาราเอื้อมมือไปแ
