“ข้าจะกลับก็ได้ แต่จะมาใหม่อีกในวันพรุ่ง”
ทว่าเทพหนุ่มยังไม่ได้ก้าวเท้าออกไปจากตำหนัก องค์เง็กเซียนฮ่องเต้ก็เสด็จมาถึงเสียก่อน
“เห็นแก่ที่ท่านเคยช่วยชีวิตข้า รีบไปหลบที่ห้องของข้าเร็วเข้า”
นั่นคือสิ่งที่เทพหนุ่มต้องการฟังมากที่สุด ในเมื่อเทพธิดาน้อยอนุญาตเช่นนี้ มีหรือที่เขาจะรั้งรออีก เขารีบเดินเร็วๆ ปนกับการเหาะเหินไปยังตำหนักของเทพธิดาน้อยทันที
“เสด็จพ่อประทับก่อนเพคะ” เพราะทุกวันองค์เง็กเซียนจะต้องมาเยี่ยมนาง เทพธิดาน้อยหยูเฟยจึงเตรียมน้ำชาไว้รอ
“วันนี้พ่อมาอยู่ไม่นาน ตั้งใจจะมาบอกข่าวดีกับเจ้า พ่อหาบุรุษที่จะให้เจ้าแต่งงานได้แล้ว เทพสมุทรผู้นี้เป็นผู้คงแก่เรียน จิตใจดี เหมาะสมกับเจ้ามากที่สุด”
ใบหน้าของเทพธิดาน้อยเปลี่ยนไปมาระหว่างไม่สบายใจและหนักใจ พระบิดาของนางหาเทพคงแก่เรียนให้นางแต่งด้วย วันทั้งวันนางคงต้องนั่งท่องตำราเป็นเพื่อนเทพองค์นั้น ไม่เห็นจะมีความสุขเลย
“ลูกยังไม่อย
