องครักษ์หนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วมองซารังน้อยที่นอนลืมตาแป๋ว เขาเบื่อพวกเด็กที่ไม่ยอมหลับยอมนอน หากโตจนถึงวัยช่วยงานได้ เกรงว่าจะเอาแต่นอนคุดคู้ เขายังมีงานต้องทำอีกมาก เพราะได้รับพระบัญชาโดยตรงให้ไปสอบสวนสตรีนางหนึ่งที่คุกหลวง
ไม่รู้ว่าสตรีนางนั้นเป็นใครกัน ถึงทำให้โอรสสวรรค์สั่งเขาให้ไปสอบสวนโดยตรง จะว่าเป็นสนมชายาก็ไม่ใช่ เพราะต่างทยอยออกจากวังไปหมดแล้ว หรือจะเป็นนางกำนัล ก็ไม่น่าต้องให้เขาไปสืบสวนเอง
งานนี้เขาต้องไปดูเองให้เห็นกับตา
“ยังไม่นอนอีก” เจิ้นเทียนกล่าวเสียงดุ เขาเอ่ยเช่นนี้มาหลายครั้ง แต่ซารังน้อยยังไม่ข่มตาหลับ นางยังมองเขาตาใสแจ๋ว
ฝ่าบาทก็พิกล คงเห็นว่าเขาไม่ยอมรับสตรีที่พระองค์เอ่ยจะพระราชทานมาให้เป็นรางวัล คงเกรงว่าเขาจะเอนเอียงกลายเป็นพวกต้วนซิ่วนิยมเพศเดียวกันกระมัง
***‘ถึงได้ให้มาซ้อมเลี้ยงลูก ให้หม่อมฉันซ้อมตายยังง่ายกว่า เด็กอะไรก็ไม่รู้’***
เจิ้นเทียนจ้องแม่
