ภายในห้องมีแต่ความเงียบกริบ จันทร์เจ้าขาร้องไห้หนักขึ้นเมื่อไม่มีคนอื่นอยู่... หล่อนร้องไห้อย่างทรมานยิ่งกว่าเจ็บจนเลือดเกือบหมดตัวที่รู้ว่าท้องกับเขา... คมเพชรเครียดขรึมลง เขายอมรับว่าลึกๆ ดีใจที่หล่อนกับเขามีลูกด้วยกันเพราะเขาไม่ได้ป้องกันทุกครั้งไป... การมีอะไรผูกมัดระหว่างเขากับหล่อนเป็นสิ่งที่เขาต้องการลึกๆ แต่ว่าคนที่ร้องไห้เหมือนโลกจะแตกพรุ่งนี้ทำให้เขาโกรธและเสียใจมากกกว่าหล่อนเสียอีก
“มีลูกกับผมมันน่าเสียใจตรงไหนกันจันทร์เจ้าขา” เขาทนไม่ได้และถามหล่อนขึ้นมาในที่สุด...
“มันน่าดีใจหรือไง... พ่อแค่อยากแก้แค้นแม่ เวลามีลูกไม่ได้เกิดจากความรักน่ะ มันเรียกว่าท้องแบบไม่พร้อม ฉันควรดีใจหรือไง สถานะของเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่ท้องด้วยกันอีก... ถ้าฉันดีใจก็บ้าแล้วล่ะ” หล่อนเถียงเสียงดังไม่แพ้กัน...
“ก็แล้วจะรักกันอีกครั้งไม่ได้หรือไง”
“เฮอะ รักกันอีกครั้ง... ที่ผ่านมาคุณเคยรักฉันหรือยั
