“ฟูเหรินเพคะ หวังเตอขอเข้าเฝ้าเพคะ” นางกำนัลคนสนิทของสวี่ฮุ่ยเอ่ยบอกสวี่ฮุ่ยที่กำลังดื่มน้ำชาอย่างสบายอารมณ์ สวี่ฮุ่ยมองไปยังหวังเตอที่ก้าวเดินเข้ามา หวังเตอและขันทีของกานลู่กงต่างถวายบังคมโดยทันที
“ขันทีหวัง ต้าหวางมีรับสั่งให้ข้าเขาเฝ้าหรือ” สวี่ฮุ่ยเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม เพราะนางรู้ว่าเมื่อหวังเตอมาตำหนักของนางเมื่อใด นางก็จะได้เข้าเฝ้าปรนนิบัติอู๋จี้เช่นทุกครั้ง หวังเตอหันไปหาขันทีที่มากับเขา แล้วยกป้ายอาญาสิทธิ์ขึ้นมา ซึ่งเสมอตัวแทนของต้าหวาง เหล่านางกำนัลในตำหนักรวมไปถึงสวี่ฮุ่ย ต่างคุกเข่าลงและถวายความเคารพต่อป้ายอาญาสิทธิ์
“ต้าหวางมีคำสั่งให้หม่อมฉันตรวจค้นตำหนักของสวี่ฮุ่ยฟูเหริน หม่อมฉันของค้นของบางอย่างของภายในตำหนักนี้พระเจ้าค่ะ” หวังเตอเอ่ยบอกเช่นนี้ ทำให้สวี่ฮุ่ยรู้สึกแปลกใจว่าเหตุใดต้าหวางถึงให้ค้นตำหนัก
“ทำไมต้าหวางจึงให้ค้นตำหนักด้วยเล่า” สวี่ฮุ่ยเอ่ยถามด้วยความสงสัย ขณะที
