บทที่ 5
หลวม
จิรกรกับธันวาหันมองหน้ากัน เมื่อชาร์วีเอาแต่สนใจแชต ไม่ใช่เพิ่งเป็นแต่ไอ้หน้านิ่งเป็นมาสักพัก
“ตั้งใจเรียนหน่อยดิวะ” ธันวาใช้ส้นเท้าสะกิดขา
“อย่ายุ่ง!”
“โห..ไอ้ชาร์ เสียงดุเลยนะมึง” จิรกรชะโงกดูหน้าจอ ชาร์วีรีบกดปิดก่อนเหล่มอง บ่งบอกว่าไม่พอใจขั้นสุด
“เห็นแว๊บ ๆ ว่าบอกคิดถึงสาว ตกลงคนนี้เอาจริงเหรอวะ”
คนนี้คือคนไหน? ยังไม่แน่ชัด แต่เห็นมันหมกเม็ดมานาน จิรกรชักอยากรู้ว่าแอคเคาท์ลับที่ชาร์วีคุยอยู่คือใคร
“ไม่” ชาร์วีตอบสั้น ๆ
“ไม่จริงจัง?”
“ไม่เสือก” ชาร์วีหัวเราะหึในลำคอตอนที่จิรกรแยกเขี้ยวใส่
"แล้วเมื่อไรจะเผด็จศึกพี่สาว หลอกให้รักแล้วฟันให้ยับตามที่พนันกับพวกกูไว้ รีบทำซะนะ โมเดลกูอยากย้ายบ้านเต็มทน"
“กูก็อยากได้” ชาร์วีดูมีชีวิตชีวาขึ้นทันที เมื่อพูดถึงของสะสมสุดโปรด
“อยากได้พี่สาว?” จิรกรกลับมาร่วมวงสนทนาอีกครั้ง
"อยากได้โมเดลดิ" ชาร์วีรีบตอบทันควัน
โมเดลร
