บทที่ 17-3

1500 คำ

ปาริมาลงมาที่ห้องรับแขก ไม่ได้มีแค่เซบาสเตียนที่รอหญิงสาวอยู่ก่อนแล้ว แต่กลับมีชายวัยกลางคนแต่งตัวดูภูมิฐานพร้อมกระเป๋าเอกสารสีดำใบใหญ่นั่งอยู่ข้างๆ เซบาสเตียนด้วย ส่วนโซฟาตัวเล็กอีกตัวถูกยึดครองโดยติอาโก้ แม้จะแปลกใจอยู่หลายส่วน ทว่าปาริมาก็นั่งลงตรงโซฟาตัวที่ว่าง พลางสอบถามไม่อ้อมค้อม “คุณเซบาสเตียนมีธุระอะไรกับผิงหรือเปล่าคะ” “ผมอยากให้คุณผิงเซ็นเอกสารให้หน่อยครับ” ว่าจบเซบาสเตียนก็หันไปพยักหน้าให้ทนาย ทนายคนดังกล่าวรีบหยิบเอกสารขึ้นมาวางบนโต๊ะกระจกใสทรงสี่เหลี่ยมอย่างรู้หน้าที่ มือบางเอื้อมไปหยิบเอกสารต่างๆ ตรงหน้าขึ้นมาอ่าน คิ้วสวยขมวดมุ่นอย่างไม่เข้าใจ “นี่มันอะไรกันคะ” ปาริมาเหลือบสายตามองทุกคน ไม่เว้นแม้กระทั่งติอาโก้ที่นั่งเฉยมาตั้งแต่แรกก็ถูกปาริมองมองด้วย เป็นเซบาสเตียนที่ให้คำตอบ “คุณฟาบิโอสั่งให้ผมจัดการโอนทรัพย์สินของคุณฟาบิโอครึ่งหนึ่งให้คุณผิง ส่วนบ้านหลังนี้จะเป็นของ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม