นนมาส่งวริษาตอนเกือบทุ่มเศษ วริษาแวะซื้อของใช้ที่ซุปเปอร์มาเก็ตมาด้วย หญิงสาวคว้าถุงไว้ในมือ ก่อนจะกล่าวขอบคุณนนที่มีน้ำใจมาส่งเธอ
“ขอบคุณที่มาส่งนะคะพี่นน”
“ไม่เป็นไรหรอ พี่เต็มใจ”
“ถ้างั้นวุ้นไปก่อนนะคะ”
นนพยักหน้ารับ วริษาจึงลงจากรถ หญิงสาวมองตามรถของนนไปจนลับสายตา ก่อนจะหิ้วข้าวของในมือก้าวเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่ทางประตูเล็ก
วริษายังไม่ทันได้จัดการใส่กลอนประตู เสียงทุ้มที่คุ้นหูก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของเธอ
“ไปไหนมา”
วริษาหันมามองคนด้านหลังแวบหนึ่ง แต่ยังไม่ได้ให้คำตอบเพราะต้องการจัดการปิดประตูให้เรียบร้อนเสียก่อน ทว่าคนด้านหลังเกิดร้อนใจจนไม่อาจรอ มือหนาจึงคว้าต้นแขนข้างหนึ่งของเธอ แล้วฉุดกระชากจนร่างของเธอเซถลาเข้าปะทะกับร่างสูงใหญ่ของตัวเอง
“วุ้นจะไปไหนมาไหนก็ไม่เกี่ยวกับคุณติอาโก้นี่คะ”
วริษาพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากพันธนาการของติอาโก้ แต่มือหนา ล็อกต้นแขนของหญิงสาวเอาไว้
