พอเครื่องลงจอดที่สนามบิน ฟาบิโอพร้อมคนติดตามก็ตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาลทันที ร่างสูงสาวเท้าตรงดิ่งไปยังห้องพิเศษที่คนเป็นบิดานอนพักรักษาตัว
“คุณพ่อเป็นไงบ้างครับ”
ฟาบิโอลากเก้าอี้ไปนั่งข้างเตียงของเฟเดริโก้ที่นอนในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงคนไข้ เคียร่าที่นั่งอยู่ที่โซฟาตัวยาวเมื่อเห็นฟาบิโอก้าวเข้ามาในห้องจึงรีบลุกมาใกล้เตียงของผู้ป่วยทันที
“ไม่เป็นอะไรมากหรอก” เฟเดริโก้ตอบบุตรชาย “แล้วนี่ลูกรู้ได้ยังไงว่าพ่อเข้าโรงพยาบาล”
“เคียร่าเป็นคนโทรบอกพี่ฟาเองค่ะ ก็เคียร่าตกใจนี่คะ จู่ๆ คุณลุงก็วูบไปเลย เคียร่าเลยคิดเอาเองว่าควรจะบอกพี่ฟาค่ะ”
“ดีแล้วล่ะครับพ่อที่เคียร่าบอกผม ว่าแต่คนหมอว่ายังไงบ้างครับ”
สีหน้าของฟาบิโอฉายชัดว่ากังวลอยู่หลายส่วน ด้วยอายุที่มากขึ้นและด้วยโรคประจำตัวที่ท่านเป็น ทำให้เขาอดที่จะกังวลไม่ได้
“คุณหมอตรวจร่างกายของพ่ออย่างละเอียดแล้วล่ะ อีกสักพักคงมาแจ้งผล”
ก๊อก...ก
