บทที่ 18-3

1386 คำ

ฟาบิโอขยับเท้ามาเรื่อยๆ ระหว่างที่แนบโทรศัพท์เข้ากับใบหู จนกระทั่งถึงมุมนั่งพักผ่อนสำหรับผู้ป่วยและญาติ ร่างสูงจึงทิ้งตัวลงนั่งโซฟาตัวมุมในสุด “มีอะไรเซบาสเตียน” “คุณผิงไม่ยอมเซ็นเอกสารครับ เธอยืนยันว่าจะขอคุยกับคุณฟาก่อน” “อืม ได้ เดี๋ยวฉันจัดการเอง” ฟาบิโอกดวางสายเซบาสเตียน ที่หน้าจอบอกเวลาทุ่มตรงตามเวลาในอิตาลี ซึ่งหากเป็นที่ประเทศไทยตอนนี้ก็คงเป็นเวลาตีหนึ่ง เพราะเวลาที่อิตาลีช้ากว่าเวลาที่ไทยราวๆ หกชั่วมง ป่านนี้หญิงสาวคงจะพักผ่อนไปแล้ว รอให้เช้าตามเวลาในประเทศไทยก่อน เขาค่อยโทรหาเธออีกที พอคิดถึงแม่ของลูกชายหนุ่มก็นึกถึงลูกขึ้นมา เด็กๆ น่ารักมาก หากดูโดยรวมๆ แล้ว เด็กๆ เหมือนเขามาก หากแต่ดวงตากลมโตของฟลอเรนซาเหมือนคนเป็นมารดาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน และทั้งคู่ต่างก็มีเส้นผมสีดำขลับเหมือนคนเป็นมารดา หากบิดาของเขาได้เจอเด็กๆ ท่านต้องดีใจมากแน่ ติดตรงแม่ของลูกนี่แหละ จะยอมให้ลูกมาหาปู่ห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม