“เป็นอะไร”
“เปล่าค่ะ”
เหมือนปาริมาจะหลงลืมตัวไปชั่วขณะ เพราะยามที่ให้คำตอบหญิงสาวไม่ทันได้สบตาอย่างที่ฟาบิโอเคยกำชับเอาไว้
“เธอไม่สบตาฉัน ต้องถูกลงโทษ”
“คะ”
กว่าที่ปาริมาจะทันได้ตั้งตัว ศีรษะของเธอก็ถูกฟาบิโอใช้แขนข้างหนึ่งรั้งให้ลดลงต่ำจนกระทั่งริมฝีปากแนบชิดกัน ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ก้อนเนื้อในอกด้านซ้ายเต้นถี่รัว รู้ตัวอีกทีริมฝีปากของหญิงสาวก็ถูกร่างสูงครอบครองโดยสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว
ปาริมาอยากจะหยุดการกระทำที่เกิดขึ้น แต่เธอไม่อาจทำได้ ร้ายไปกว่านั้นเธอกลับโอนอ่อนผ่อนตามเขา ตอบสนองจุมพิตเร่าร้อนของเขาอย่างน่าละอาย แม้กระทั่งตอนที่ใบลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นเล็ก หญิงสาวก็ตอบสนองกับไปอย่างเต็มอกเต็มใจ เวลาผ่านไปนานพอสมควรกว่าที่ทั้งคู่จะผละออกจากกัน แต่ริมฝีปากก็ห่างจากกันไม่ถึงคืบ ก่อนที่ริมฝีปากหยักลึกจะขยับ เปล่งคำพูดออกมาชัดถ้อยชัดคำ เป็นประโยคที่ทำเอาหัวสมองของปาริมาต้องหม
