“อืม...” เสียงห้าวครางอย่างถูกใจในรสชาติหอมหวานของผิวกายผุดผ่อง เขาก้มหน้าลงซุกไซ้ที่หน้าท้องเรียบเนียนแบนราบไร้ไขมันส่วนเกินให้รำคาญสายตา นึกชื่นชมในใจว่าหญิงสาวมีรูปร่างสมบูรณ์แบบงดงามยิ่ง
ชายหนุ่มฝากจุมพิตเร่าร้อนอย่างถ้วนทั่ว คำพูดนั้นเหมือนจะกระทบกับโสตประสาทของพิณทิราให้เธอต่อต้านเขา
“อย่าทำอะไรพิณเลยนะคะ”
หญิงสาวพูดเสียงสั่นๆ เหมือนตัวที่สั่นเทาไม่แตกต่างกัน พลางสะอื้นน้ำตาไหลอาบแก้มนวล
“ถึงตอนนี้แล้วยังไม่อยากให้ทำอีกเหรอ”
สิงหรัตน์เลิกคิ้วกวนๆ แต่ไม่ได้ปล่อยร่างน้อยที่สั่นสะท้านอย่างหวาดกลัว
เขาบอกตัวเองว่าอดสงสารเธอเสียไม่ได้ แต่ไฟสวาทในกายเขาคุโชนร้อนแรงเกินห้ามใจ
“พิณไม่เต็มใจเสียหน่อย พี่สิงห์จะข่มเหงพิณเหรอคะ”
พิณทิราเตือนสติอีกฝ่าย
“พี่ต้องการเธอ”
สิงหรัตน์ข่มอารมณ์รุนแรงที่ปะทุอยู่ในอก สิ่งที่เขาอยากทำตอนนี้นะเหรอ... คือทำให้คนใต้ร่างครวญครางแทบขาดใจ ไม่ใช่มา
