“หยุด! อาละวาดเป็นหมาบ้ากัดกันอยู่ได้ เล็ก ห้ามทำตัวเป็นคนไร้มารยาทต่อแขกของพ่อสักที”
เดือนร้อนประมุขใหญ่ของบ้านต้องห้ามปราบสองหนุ่มกำลังเกิดเหตุใช้ความรุนแรงกันถึงข้างในบ้าน
“ก็มันพูดยั่วโมโหผมก่อนนี่ครับคุณพ่อ”
คุณการฮึดฮัดใจพลางปล่อยตัวอดีตเพื่อนรักทรยศด้วยความผูกแค้นเจ็บใจ ภาคินจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนส่งสายตาไม่ยอมแพ้
“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับคุณมาริคคุณบัวหอม สวัสดีครับ”
ภาคินขอตัวออกจากบ้านพ่อแม่ของอดีตเพื่อนรัก เขาไม่อยากเสียเวลากัดกันกับหมาบ้าพาลอาละวาดไปทั่ว
พอเธออยู่กลับทำร้าย แต่พอเธอไป กลับไล่ล่าตามหา อาละวาดคนอื่นไปทั่ว ไอ้พวกปากแข็งไม่ตรงกับใจ!
“นี่นายกล้าเมินฉันเหรอ ไอ้เพื่อนทรยศ”
“ฉันไม่อยากเสียเวลาคุยกับคนที่ทำให้น้องแขต้องเสียน้ำตา ระวังเถอะ สักวันนายจะไม่เหลือใครอีกเลย แม้แต่คนที่นายรักจริง!” ภาคินเอ่ยทิ้งท้ายแก่คนที่เคยขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิท เขาจ
