เวลาเดียวกัน ขณะที่ไร่ฝั่งด้านโน้นมีคนคิดถึงผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจไม่เคยลืมเลือน แม้เวลาจะผ่านไปหลายปีก็ตาม อีกฝั่งด้านหนึ่งระเบียงบ้านพักหลังเล็กสีขาวสงบสุข จินนี่ขอตัวนอนพักผ่อนเพราะความเหนื่อยล้าทั้งร่างกายและจิตใจ
คนท้องอุ้ยอ้ายนั่งมองบนท้องฟ้าสีครามสวยงามในวันนี้ มือเล็กกำลังลูบไล้หน้าท้องนูนใหญ่โตของตัวเองอย่างแสนรัก และเธอพูดคุยกับลูกน้อยอยู่ด้านในตัว
“พรุ่งนี้แม่จะได้รู้สักทีว่าหนูเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย หวังว่าจะไม่อายแม่เหมือนเดือนก่อนหรอกนะคะ คนดีของแม่แข”
พิมลแขนึกถึงเดือนที่แล้ว ต้องไปอัลตราซาวน์ดูเพศของลูกน้อย แต่หนูน้อยข้างในอายหมอ อายแม่ ไม่กล้าเปิดเผยให้รู้ หมอจึงนัดตรวจอีกรอบ
“....”
“อุ๊ย! อย่าดิ้นแรงสิ แม่เจ็บนะลูก” ใบหน้าหวานนิ่วหน้าด้วยความเจ็บเสียดถูกแรงดิ้นเตะของลูกในท้องรุนแรง ถึงจะเจ็บแต่ว่าที่แม่ก็มีความสุขล้น
“อีกสี่เดือนเราก็จะได้เจอหน้ากันแล้วนะ แม่อยา
