@คฤหาสน์ชอว์น
เฟรย์นั่งกอดเข่าบนเก้าอี้ในห้องครัว เธอจ้องมองเค้กที่วางอยู่ตรงหน้าด้วยความเศร้าหมอง คราบน้ำตาบนแก้มแห้งเหือดหลังจากร้องไห้มาเป็นชั่วโมง ดวงตาประกายชำเลืองมองนาฬิกา เห็นว่าเป็นเวลาห้าทุ่มแล้วแต่ไม่มีวี่แววว่าชอว์นจะกลับบ้าน
"ไม่น่าตั้งใจทำขนาดนี้เลย ก็น่าจะรู้ตั้งแต่แรกว่าเราไม่สำคัญ วันเกิดทั้งทีเขาจะกลับมาหานางบำเรอไร้ค่าทำไม" หญิงสาวยังคงพึมพำตัดพ้อ จากนั้นจึงหยัดกายลุกขึ้น และถือถาดเค้กไปใส่ไว้ในตู้เย็น
"จะเอาทิ้งก็เสียดาย คนไม่มีจะกินก็เยอะแยะ เก็บไว้กินเองพรุ่งนี้ก็ได้" เธอจ้องมองเค้กก่อนที่จะปิดตู้เย็น จากนั้นจึงเดินออกจากห้องครัวโดยไม่ลืมปิดไฟ และตรงขึ้นไปยังห้องนอน
"ที่ฉันทำลงไปวันนี้เพื่ออะไรกันแน่..." เฟรย์ตั้งคำถามกับตนเอง เพราะก่อนหน้านี้พยายามอยู่แล้วที่จะไม่ตกหลุมรักชอว์น แต่กลับยอมทำตามคำแนะนำของปีเตอร์ สุดท้ายแล้วทุกอย่างก็พังไม่เป็นท่า ทำให้ตนเองเจ็บปวด
