(Blackbean:Talk)
หลังจากคนของผมยิงเปิดทางจนฝ่ายนั้นราบคาบแล้ว ผมก็แทบจะกดปุ่มระเบิดในมือทันทีตั้งแต่เดินลงจากรถแล้วเห็นสภาพของลลิล เธอถูกมัดติดกับเก้าอี้ เสื้อผ้าขาดวิ่น สายตาที่เธอส่งมาให้ผมเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
ก่อนหน้านั้นไอ้แวนรายงานผมว่าลลิลหายตัวไป ซึ่งผมก็รู้ทันทีว่าคงไม่ใช่เรื่องปกติแน่ เพราะลลิลไม่เคยขัดคำสั่งผม ตลอดเวลาหลายเดือนที่เธออยู่กับผม เธอเชื่อฟังผมมาโดยตลอด
สัญญาณติดตามตัวที่ผมใส่ไว้ในนาฬิกาข้อมือของคนตัวเล็ก หยุดอยู่ที่สถานที่แห่งนี้ ไม่นานก็มีคลิปจากไอ้สัตว์นรกไฮเดนส่งให้ผม มันให้ผมเซ็นสัญญายกเลิกค้าขายในเส้นทางที่มันอยากได้เพื่อแลกกับตัวลลิล
“ขอกันง่ายๆ แบบนี้ก็ไม่อยู่ในข้อตกลงสิวะ” ไฮเดนหันปลายกระบอกปืนเข้าไปประชิดที่ขมับของลลิล เสียงสะอื้นไห้จากเธอดังมาเป็นระยะ หัวใจผมกระตุกวูบกับภาพตรงหน้า มันจุกในอกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ
“นายครับ คนของเราจับตัวน้องของมัน
