“มะ...ไม่จริง”
“นี่คือผลตรวจของแม่เธอ ที่หมอทางอังกฤษทำการตรวจแล้วพบสารบางชนิด ที่ทำให้แม่เธอต้องนอนเป็นผักอยู่อย่างนั้นหลายเดือนยังไงล่ะ”
เมื่อบ่อน้ำตาหยุดไหลทุกสิ่งทุกอย่างสงบลงคุณแบล็คเบิร์นก็เอาหลักฐานบางอย่างมาให้
"ต้องทำแม่ฉันถึงขนาดนี้เลยเหรอ"
ฉันยื่นมือที่สั่นเทาไปรับไอแพดที่คุณแบล็คเบิร์นยื่นให้ขึ้นมาอ่านข้อมูลที่เป็นภาษาอังกฤษและเป็นภาษาทางการแพทย์ ทั้งเข้าใจและไม่เข้าใจ เพราะมันเป็นศัพท์เฉพาะทางการแพทย์นั่นแหละ
“แม่ง เลวเกินมนุษย์ สรุปยัยนี่ใช่มั้ยที่พวกไอ้ไฮเดนมันตามหากันให้ควัก”
“อืม”
“ยัยแมวน้อย เธอคงไม่รู้ ว่าไอ้ไฮเดนมันเสียเงินซื้อพรหมจรรย์เธอไปหลายร้อยล้าน แต่ถูกพ่อเลี้ยงเธอหักหลัง"
ตุ้บ!
"โอ๊ย! ไอ้ห่านี่” คุณวายุยังพูดไม่จบก็ถูกคุณแบล็คเบิร์นปารีโมทโทรทัศน์ใส่กบาลซะก่อน ราวกับว่าเรื่องที่คุณวายุกำลังเล่าเป็นเรื่องที่เปิดเผยไม่ได้ แต่นั่นมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัว
