หลายวันต่อมา
“มีอะไรรึเปล่าลิล ฉันเห็นเธอจ้องโทรศัพท์มาเป็นชั่วโมงแล้วนะ” ฉันเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอโทรศัพท์ ส่ายหน้าให้ฟีฟ่าเบาๆ
“ไม่มีอะไรอ่ะ ดูเฉยๆ”
“ดูแล้วถอนหายใจเนี่ยนะ”
“ตั้งใจเรียนเถอะ อาจารย์เดินมาโน่นแล้ว” ฉันพยักพเยิดหน้าไปทางอาจารย์ที่เดินเข้ามาในห้องเรียนพอดี ก่อนจะรีบเปิดไอแพดที่เป็นเนื้อหาที่จะเรียนขึ้นมา
เมื่อเช้าอยู่ดีๆ ฉันก็ได้รับข้อความจากพี่ตฤณ พี่ชายคนละพ่อคนละแม่ของฉัน ลูกแท้ๆ ของลุงปกรณ์นั่นแหละ เขาหายตัวไปพร้อมๆ กับลุงปกรณ์ คุณแบล็คเบิร์นบอกว่า เขาโกงบริษัทไปหลายร้อยล้าน ก่อนจะหนีไปอยู่กับมาเฟียอีกกลุ่มหนึ่ง
LINE
พี่ตฤณ : ลลิล ช่วยพี่ด้วย
ฉัน : พี่หายไปไหนมา ทำไมทิ้งลิลกับแม่ไปแบบนี้
พี่ตฤณ : พี่กำลังถูกตามล่า ลิลต้องช่วยพี่นะ
ฉัน : จะให้ลิลช่วยพี่ยังไง ตอนนี้พี่อยู่ที่ไหน
พี่ตฤณ : บ่ายสามโมง พี่จะรอที่หลังร้านเค้ก ร้านประจำนะ
และนั่นแหละ คือสิ่งที่ฉันกำลัง
