ยิ่งเขาพอใจมากเท่าไหร่กลับยิ่งโหมกายกระชั้นถี่ตอกตรึงในกายสาวมากขึ้นเท่านั้น
ภัทรวนันต์หอบสะท้านในกาย ประสานกับเสียงแหบห้าวที่ดังไม่ถี่นักแต่หนักหน่วงทุกจังหวะการหายใจ เหงื่อในกายไหลโซมไปทั่วที่นอนกว้าง เรือนร่างสูงใหญ่เบียดอัดกระแทกกระทั้นลงจนร่างสาวแทบจมหายลงในที่นอน
“พี่คุณ เบาหน่อย อ๊า... หน่อยค่ะ พัดเจ็บ” ภัทรวนันต์ดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ทุกครั้งที่กายใหญ่โจนจ้วงลงมาในซอกทางรัก เธอไม่อยากให้เขารุนแรงแบบนี้ แม้จะพอเข้าใจว่าอารมณ์ทางเพศของเขาค่อนข้างรุนแรงก็ตามที
“เจ็บเหรอ” เสียงถามฟังไม่ค่อยเป็นประโยค เพราะชายหนุ่มมัวแต่ซุกไซ้อยู่กับอกอวบที่นับวันจะทำให้เขายิ่งหลงใหลมากขึ้นเรื่อยๆ
“พี่คุณอย่ารุนแรงนะคะ” เธอย้ำกับเขาอีกครั้ง
“เธอมีสิทธิ์ต่อรองด้วยเหรอไง อ๊า” เขาชักจะรำคาญประโยคที่ว่าอย่ารุนแรงนัก ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุอยากจะกระแทกให้เธอร้องครางไม่เป็นภาษา แต่เพราะสายตาอ้อนวอนเ
