“โอ๊ย!” ภัทรวนันต์ร้องอย่างตกใจเมื่อถูกกระชากหมวกและหนวดออกโดยแรง
“หึหึ... นี่ไปออดอ้อนอะไรไอ้นุล่ะ ถึงได้พาไปอยู่บ้าน ไอ้ยุทธก็รู้เห็นเป็นใจไปด้วย นี่ตกลงจะควบทีเดียวสองคนหรือไง”
“พี่คุณหมายความว่ายังไง” ภัทรวนันต์ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเขาหมายความว่าอะไร
“อย่ามาทำเป็นใสซื่อไร้เดียงสาไปหน่อยเลย หน้าตาซื่อๆ ใสๆ อย่างเธอมันจิตใจอำมหิตคิดจะฆ่าคน และถ้าจะมีผัวทีเดียวสองคนหรือสามคนหรือมากกว่านั้นก็คงไม่แปลก”
“พี่คุณจะดูถูกพัดมากเกินไปแล้วนะคะ” ภัทรวนันต์เม้มริมฝีปากเข้าหากัน เจ็บปวดกับคำพูดของเขายิ่งนัก
“ฉันดูเธอถูกมานานแล้ว ตั้งแต่เธอย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของฉัน ออดอ้อนพ่อแม่ฉันให้หลงด้วยมารยาสาไถย” คุณธรรมกระชากแขนเรียวขึ้นมาอย่างแรง
“โอ๊ย! พัดเจ็บ ปล่อยพัดเดี๋ยวนี้นะ ถ้าพัดเลวนักก็อย่ามายุ่งกับพัด” เธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บพยายามสะบัดแขนออกจากการเกาะกุม
“นึกว่าฉันอยากยุ่งกับเธอหรือไง แต่เธอท
