ชญาณิศายิ้มให้คุณธรรม เขายิ้มตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้
“พัดขอตัวก่อนนะคะ” ทนเห็นความใกล้ชิดของเขาไม่ไหว เธอจึงเอ่ยขอตัว
“เดี๋ยวจ้ะ”
“พี่เดียร์มีอะไรเหรอคะ” ไม่อยากอยู่ต่อแม้แต่วินาทีเดียว แต่ขาแข็งก้าวไม่ออกเมื่อถูกเรียกเอาไว้ พร้อมกับเอ่ยถามเสียงแผ่ว
“เดี๋ยวดื่มน้ำเสร็จ น้องพัดแวะมาที่ห้องพี่ก่อนได้ไหม แป๊บเดียวเอง พี่ซื้อของมาฝากจ้ะ วันนี้ไปซื้อของจากในเมืองมา เห็นว่ามันน่ารักดีเหมาะกับน้องพัด ดีที่โจรกระชากไปไม่หมดนะคะ เลยยังเหลืออีกหลายชิ้นที่ใส่รถไว้ก่อนหน้า”
“อ๋อ... ค่ะ ขอบคุณค่ะ” ภัทรวนันต์กล่าวขอบคุณ ก่อนจะเดินลงไปด้านล่างด้วยจิตใจเลื่อนลอย พยายามสลัดภาพสองคนออกไปจากหัวสมอง คิดเพียงแค่เรื่องสอบเท่านั้น
“คุณคะ ถ้าไม่เป็นการรบกวนจนเกินไปช่วยหยิบผ้าเช็ดหน้าให้เดียร์หน่อยได้หรือเปล่า” คำขออ่อนหวานพร้อมกับการรอฟังคำตอบที่ทำให้คุณธรรมจำต้องทำตาม
“นี่ครับเดียร์” คุณธรรมยื่นผ้าให้หญิงสา
