หลายวันต่อมา...
“มึงหายโกรธไอ้พายแล้วเหรอวะ ถึงมาหามันที่บ้าน”
ติณณภพยกยิ้ม หันไปเลิกคิ้วถามทิศเหนือที่เป็นตัวตั้งตัวตีนัดแนะให้ตนกับไอ้ธีโอมาที่บ้านของไอ้พายในเช้าวันอาทิตย์วันหยุดเพียงวันเดียวของสัปดาห์นี้ที่พวกเขามี
จากการสังเกตของเขาเขาคิดว่าไอ้เหนือมันใจอ่อนลงมาก อาจจะถึงขั้นหายโกรธไอ้พายนานแล้วด้วยซ้ำ ทว่าที่ยังทำหน้าตึงๆถามคำตอบคำเพราะมันยังงอนไอ้พายอยู่ เผลอๆมันอาจจะไม่ได้โกรธไอ้พายตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ
หรือบางทีก็อาจจะโกรธจริงทว่าพอเห็นหน้าหลานก็เลยหายโกรธเหมือนเขากับไอ้ธีโอไง
“กูไม่ได้มาหามัน กูเอาของขวัญมารับขวัญหลานสาวกูต่างหาก” ทิศเหนือมองเพื่อนตาขวาง ชูกล่องของขวัญในมือให้คนพูดดูว่าตนไม่ได้มาหาคนที่มันพูดถึงทว่าเอาของขวัญมารับขวัญหลานจริงๆ
ก็วันนั้นที่เขามาเขาไม่รู้ไงว่าตัวเองมีหลานสาวตัวอวบแสนน่ารักก็เลยไม่ได้เตรียมของขวัญมาให้หลาน วันนี้เขาว่างไม่มีอะไรทำก็เลยแวะเอาของขว
