Talk พาย
วันต่อมา...
ฉันอยู่เฝ้าพ่อที่โรงพยาบาลโชคดีที่เป็นห้องพิเศษเลยได้นอนพักสบายหน่อย
อาการของพ่อดีขึ้นเรื่อยๆ หมอบอกว่าอีกไม่กี่วันก็คงออกจากโรงพยาบาลได้ถ้าพ่อยังอาการดีขึ้นเรื่อยๆ แบบนี้
พ่อบ่นแทบจะตลอดเวลาว่าไม่ชอบอาหารของโรงพยาบาลเลย มันจืดชืด อยากจะกินน้ำพริกผัก เคยขอพยาบาลไปโดนบ่นกลับมา ฉันก็อดขำไม่ได้ แต่ก็จริงๆ นั่นแหละ อาหารที่โรงพยาบาลมันไม่อร่อยเอาซะเลย
“ไอ้หนุ่มนั่นมันไม่โทรมาเลยรึ” พักนี้พ่อเเาแต่ถามถึงพี่ลีโอไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
“เขายุ่งๆ น่ะพ่อ” จากหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มของฉันเปลี่ยนเป็นเงียบขรึมทันที
“พ่อถามตรงๆ เลยนะลูกมีปัญหาอะไรกับมันรึเปล่า สองวันมานี้พ่อเห็นว่าลูกไม่สดใสเอาซะเลย” พ่อมองหน้าฉันอย่างพิจารณา ทำให้ฉันรีบก้มหน้าหลบสายตาของพ่อทันมีก่อนจะตอบ
“ปะ เปล่าค่ะพ่อพายไม่ได้มีปัญหากับพี่ลีโอ” ฉันเลือกที่จะโกหกอีกครั้ง
“แล้วไอ้หนุ่มมันรู้มั้ยว่าลูกมาเฝ
